دیروز رفته بودم کرمان، بعداز زیارت و فاتحهخوانی برای شهدای آن دیار و بعد از ادای احترام به شهید بزرگوار سردار سلیمانی. مثل خیلی از زائران که در دفتر یادبود سردار دلها چیزی مینویسند، من هم جملهای به یادگار نوشتم:
نمیدانم مِهر و مجاهدت و تقوای سردار سلیمانی با دلهای مردم آزادۀ جهان چه کرده است، اما میدانم که هنوز هم مات و مبهوت غیرت مردانهاش هستم و به شهامتش، به رشادتش، به شیداییاش، به مجاهدتهای جانانهاش، به اخلاصش، به ولایتمداریاش و به آسمانی شدنش غبطه میخورم.
اینجا، از روح بلند شهید سلیمانی عزیز و همۀ شهیدان راه خدا استمداد میطلبم که در دنیای فتنهها و آلودگیها به درد بی دردی گرفتار نشوم و تا ظهور مهدی آل محمد، عجل الله تعالی فرجهالشریف، ادامه دهندۀ راه و مرامشان باشم. انشاءالله.